Στον αστερισμό της ουδετερότητας, προβάδισμα Focus
Το κατά πόσο διατηρεί το νέο Focus το προβάδισμα που είχε το πρώτης γενιάς μοντέλο στο δρόμο σε σχέση με τον ανταγωνισμό είναι ένα ερώτημα που διατυπώνεται πιθανώς πιο συχνά από το εάν το Focus II είναι συνολικά καλύτερο από το Focus Ι. Η απευθείας σύγκριση με δύο από τους βασικότερους ανταγωνιστές του, όπως είναι το Opel Astra και το VW Golf, έδειξε πολλά και ενδιαφέροντα στοιχεία.
Βασικά όπλα του Focus, τα οποία ενισχύθηκαν περαιτέρω, είναι η στιβαρότητα του πλαισίου και η ακαμψία του, τα οποία κάνουν τον οδηγό π.χ. της πεντάθυρης εκδοχής να νιώθει τη “σφικτή” αίσθηση η οποία είναι συνήθως πιο εμφανής σε τρίθυρες εκδόσεις. Σε αυτό συμβάλλει και η ρύθμιση της ανάρτησης, η οποία περιορίζει σε αποδεκτό βαθμό την άνεση προς όφελος της αίσθησης που αποκομίζει ο οδηγός.
Το σύστημα διεύθυνσης είναι πολύ ακριβές και μεταφέρει άμεσα τις εντολές του χειριστή. Μια διαφορά σε σχέση με το (πρόσφατο) παρελθόν είναι ίσως η ελαφρώς μειωμένη ποσότητα πληροφοριών που λαμβάνει ο οδηγός, γεγονός το οποίο από την άλλη πλευρά αυξάνει τη συνολική φιλικότητα αυτού του χειριστηρίου προς το μέσο οδηγό.
Στην πράξη η ανάρτηση ελέγχει πλήρως τα δυναμικά χαρακτηριστικά του οχήματος και η οδική συμπεριφορά είναι ουδέτερη ακόμη και στο όριο. Μικρές τάσεις υποστροφής αλλά και υπερστροφής (η δεύτερη εμφανίζεται κυρίως στην έξοδο μιας γρήγορης στροφής) περισσότερο “διανθίζουν” τη συμπεριφορά του Focus παρά προβληματίζουν. Ο έλεγχος είναι εφικτός χάρη στο τιμόνι ενώ οι ταχύτητες που μπορούν αναπτυχθούν σε συνεχόμενες στροφές είναι υψηλές χωρίς το όχημα να φοβίζει.
Το Opel Astra διαθέτει αρκετά σφικτή ρύθμιση στην ανάρτησή του, όμως το γεγονός αυτό δεν εξαλείφει τις κλίσεις του οχήματος στις στροφές. Στα πολύ θετικά στοιχεία του οχήματος ανήκει το σύστημα διεύθυνσης κυρίως λόγω των περιορισμένων στροφών από άκρη σε άκρη σε σχέση με τα υπόλοιπα δύο αυτοκίνητα. Σε δρόμο με στροφές και όσο οι ταχύτητες κίνησης αυξάνονται το Astra κινείται με λίγο περισσότερες ταλαντώσεις αλλά και πάλι θα αργήσει αρκετά να ξεπεράσει τα όρια της ουδέτερης συμπεριφοράς. Στην περίπτωση αυτή εμφανίζεται ελαφρά υποστροφή η οποία ελέγχεται εύκολα.
Σε ό,τι αφορά το Golf, το βασικό του γνώρισμα είναι εξαρχής η ουδετερότητα στις στροφές. Το μικρομεσαίο VW δύναται να... εκνευρίσει τον οδηγό του με τη χωρίς αντιδράσεις συμπεριφορά του, η οποία πάντως δεν είναι απρόσωπη αλλά δυναμική. Απλώς το Golf θα πρέπει να πιεστεί πιο πολύ για να δείξει έστω και μια μικρή τάση (όπως γίνεται π.χ. στο Focus και είναι και ευχάριστο) και όταν αυτό συμβεί η διάρκεια του φαινομένου είναι πολύ μικρή.
Σε ό,τι αφορά το σύστημα διεύθυνσης, οι πληροφορίες που λαμβάνει ο οδηγός και σε αυτή την περίπτωση δεν είναι τόσο... λεπτομερείς, όμως όλοι οι επιθυμητοί χειρισμοί φτάνουν στους εμπρός τροχούς άμεσα.
Περιττό είναι φυσικά να πούμε ότι και τα τρία αυτοκίνητα είναι κορυφαία σε ό,τι αφορά την κίνηση στην εθνική οδό όπου το Golf είναι ελαφρώς πιο άνετο ενώ το Focus και το Astra εμφανίζουν μια πιο βαριά αίσθηση στο τιμόνι τους. Καλύτερη θέση οδήγησης λόγω της σχεδίασης του καθίσματος και όχι λόγω επιπλέον ρυθμίσεων έχει το Golf ενώ ο πιο εύχρηστος επιλογέας ανήκει μάλλον στο Focus.
Το Focus μπορεί να κινηθεί πολύ γρήγορα σε δρόμο με στροφές και μάλιστα με τέτοια “φυσικότητα” ώστε ο οδηγός να μην αντιληφθεί ακριβώς με πόσα χλμ/ώρα κινείται.
Το Opel εμφανίζει μια πολύ μικρή τάση υποστροφής και αυτή μόνο υπό συνθήκες μεγάλης πίεσης από την πλευρά του οδηγού ή όταν η ποιότητα του οδοστρώματος δεν είναι η καλύτερη δυνατή.
Το VW Golf είναι το πιο ουδέτερο από τα τρία οχήματα της δοκιμής.
Ford Focus 1,6 5d vs Opel Astra 1,6 5d vs VW Golf 1,6 FSI 5d
