Μετά από την πετυχημένη πορεία της παράστασης σε τοπικό και διεθνές επίπεδο, με κορυφαίους σταθμούς την Πολωνία, το Λουξεμβούργο και τις Βρυξέλλες φιλοξενείται και πάλι στη Θεσσαλονίκη.
autotriti team
Πρόκειται για μια παράσταση σχοινοβασία ανάμεσα στο τραγικό και το κωμικό, στην αλήθεια και το ψέμα, στο μεγαλείο και την παρακμή, στον θρίαμβο και την αποτυχία, στην αγάπη και το μίσος, στον έρωτα και την φαντασίωση. Μια απελπισμένη κραυγή διαμαρτυρίας ενάντια στην μοναξιά, την αποξένωση και την κοινωνική απομόνωση. Ένας καθρέφτης του σημερινού ανθρώπου που ζει τρομοκρατημένος μέσα σε πλήρη εξασφάλιση.
Ο ήρωας του Ζüskind μέσα στην σχέση έρωτα κι εξάρτησης που έχει με το κοντραμπάσσο, το βλέπει ως «Το βασικό όργανο της ορχήστρας», «…ο θεμέλιος λίθος της ορχηστικής μουσικής», «…το μεγαλύτερο θηλυκό όργανο», «…εμπόδιο», «…το πιο ακαλαίσθητο, το πιο κακόμορφο όργανο που επινόησε ο άνθρωπος», αλλά ακόμα και ως γκρινιάρη, αδιάκριτο και ηδονοβλεψία. Για τον ίδιο τον Ζüskind το κοντραμπάσο είναι ένα έξυπνο εργαλείο που συνδυάζει το μεγαλείο της μουσικής με την πίκρα του περιθωρίου και που το χρησιμοποιεί αριστοτεχνικά για να δημιουργήσει μια μαγική εικόνα όπου το ατομικό γίνεται κοινωνικό, το ξένο οικείο, και εγώ ο άλλος.
