Και όμως, υπάρχουν ακόμα και σήμερα ασυνείδητοι οδηγοί που, παρά τους νόμους και τις συστάσεις των Αρχών, ταξιδεύουν στα χιόνια χωρίς να τοποθετούν αλυσίδες ή χιονοκουβέρτες με ακατάλληλα ελαστικά!
Ούτε χιονολάστιχα, ούτε αλυσίδες ή χιονοκουβέρτες!
Τα έντονα καιρικά φαινόμενα συμβαίνουν όλο και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Από την κακοκαιρία «Μήδεια» τον Φεβρουάριο του 2021 στην περσινή κακοκαίρια του Ιανουαρίου με όνομα «Ελπίς», η οποία λόγω των σφορδών χιονοπτώσεων είχε ως αποτέλεσμα να κλείσουν δρόμοι και αυτοκινητόδρομοι, μεταξύ άλλων και η Αττική Οδός, για μέρες με εκατοντάδες οδηγούς να εγκλωβίζονται στα οχήματά τους. Και τώρα η «Μπάρμπαρα» που έχει ντύσει στα λευκά αρκετές περιοχές της Ελλάδας.
Μπορεί βέβαια η ευθύνη σε κάθε περίπτωση να βαραίνει περισσότερο τις Αρχές, τον κρατικό μηχανισμό και τη διοίκηση της εκάστοτε παραχωρησιούχου εταιρείας, ωστόσο δεν είναι μόνο αυτοί οι φταίχτες.
Την Κυριακή 5 Φεβρουαρίου, ημέρα που τα πρώτα κύματα της κακοκαιρίας έκαναν την εμφάνισή τους, κινηθήκαμε στη Νέα Εθνική Οδό Αθηνών-Θεσσαλονίκης ταξιδεύοντας με προορισμό την Αθήνα και περάσαμε από όλα τα δύσβατα, λόγω χιονόπτωσης και χιονόστρωσης, σημεία της οδικής αρτηρίας. Το όχημά μας ήταν εφοδιασμένο με ελαστικά 4 εποχών με ένδειξη M+S (Mud & Snow), δηλαδή κατάλληλα για οδήγηση σε λάσπη και χιόνι, αλλά είχαμε εύκαιρο προληπτικά και ένα ζευγάρι αλυσίδες, για καλό και για κακό, σε περίπτωση που η κατάσταση ήταν χειρότερη από τις προβλέψεις.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού στο ραδιόφωνο ακούστηκαν αρκετές φορές συστάσεις και παρακλήσεις προς τους οδηγούς να βάλουν αλυσίδες ή χιονοκουβέρτες στα οχήματά τους. Επίσης ακούστηκαν πολλά για εξονυχιστικούς ελέγχους από την Τροχαία σε όλα τα οχήματα. Ωστόσο δεν μας σταμάτησε κανείς από το Βελεστίνο, όπου ξεκίνησε η χιονόπτωση, μέχρι την Αθήνα. Η μοναδική ενημέρωση που είχαμε ήταν από το... GPS, όπου είδαμε ότι σχηματιζόταν ουρά μερικά χιλιόμετρα μπροστά από εκεί που βρισκόμασταν, κινούμενοι με μικρές ταχύτητες λόγω της μικρής ορατότητας, λίγο μετά τα παλιά «90» πριν τη Θήβα, που έριχνε και το είχε στρώσει για τα καλά στο δρόμο.
Πέρα από αυτό όμως, είδαμε αρκετούς να σταματούν δεξιά για να βάλουν αλυσίδες ή χιονοκουβέρτες, αλλά πολλούς περισσότερους να συνεχίζουν ατάραχοι, χωρίς να έχουν κατάλληλα ελαστικά. Πολυτελή SUV με θερινά ελαστικά που όχι μόνο δεν έβαζαν αλυσίδες, αλλά πήγαιναν με υπερβολική -για τις συνθήκες- ταχύτητα και άλλαζαν λωρίδες κάνοντας σφήνες. Αλλοι πάλι δεν τηρούσαν αποστάσεις ασφαλείας, με αποτέλεσμα σε ένα μικρό φρενάρισμα του προπορευόμενου οχήματος να αρχίζουν οι τσουλήθρες. Τράνο παράδειγμα «Ελληνάρα» ένα παλιό Jeep Cherokee 4x4 που επέλεξε να κινηθεί στη δεξιά λωρίδα, εκείνη που δεν ήταν καθαρισμένη από εκχιονιστικό, προφανώς για... μαγκιά, μέχρι που τα βρήκε σκούρα και ξαναμπήκε στην ουρά. Και αυτά είναι μόνο λίγα από όσα μπορεί να συναντήσει κανείς σε τέτοιες συνθήκες. Και εκεί έρχεται η εύλογη απορία... Αν συμβεί ένα ατύχημα και «φράξει» ο δρόμος από έναν τέτοιο οδηγό, πώς θα πρέπει να τιμωρηθεί;
Σε μια ακραία κατάσταση, που η Πολιτεία προσπαθεί να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί με τα μέσα που διαθέτει, τι πρέπει να κάνει ο οδηγός για να κάνει πιο εύκολο αυτό το έργο; Η αντιμετώπιση «εγώ έχω τζιπάρα 4x4 και δεν κολλάω πουθενά» ή «εγώ ξέρω να πάω και στα χιόνια με κανονικά λάστιχα» πώς θα πρέπει να τιμωρείται;
Καλή η κριτική, αλλά δεν πρέπει κάπου και κάπου να γίνεται και μια αυτοκριτική; Τι λες;
