Η διάταξη αυτών των διαφορικών είναι καθαρά μηχανική και δεν χρησιμοποιεί ηλεκτρονικά, συμπλέκτες ή υδραυλικά υγρά. Το Torsen λειτουργεί σαν απλό διαφορικό όταν το ποσοστό τη ροπής που καταλήγει στον κάθε τροχό είναι το ίδιο. Σε περίπτωση όμως που ένας εκ των δύο τροχών χάσει την πρόσφυσή του, η διαφορά αυτή στη ροπή γίνεται «αντιληπτή» από ένα σύστημα μετωπικών και κωνικών γραναζιών, το οποίο «κλειδώνει» με το που θα αντιληφθεί αυτή την αντίθεση στην περιστροφή των ημιαξονίων. Ανάλογα με τους πλανήτες, τα γρανάζια και τους δορυφόρους που χρησιμοποιούνται το Torsen έχει ένα συγκεκριμένο λόγο ολίσθησης. Αυτό σημάνει πως όταν ένας τροχός χάσεις την πρόσφυσή του, αυτόμάτα ο άλλος θα λάβει πολλαπλάσια ροπή από τον πρώτο, ώστε να ξεπεραστεί το εμπόδιο. Στα πλεονεκτήματα του συστήματος περιλαμβάνεται η γρήγορη μεταφορά της ροπής. Από την άλλη έχει σχετικά μεγάλο βάρος, ενώ σε περίπτωση ολικής απώλειας πρόσφυσης στον ένα άξονα (όταν το Torsen λειτουργεί ως κεντρικό διαφορικό), καθίσταται αδύνατη η μεταφορά δύναμης στους υπόλοιπους τροχούς.
