Ο κλι΅ατισ΅ός δεν "παράγει" ψύξη, απλώς αφαιρεί ποσό θερ΅ότητας από το εσωτερικό του αυτοκινήτου. Ο τρόπος λειτουργίας του κλιματιστικού είναι, εν ολίγοις, ο ακόλουθος. Από την τροχαλία του στροφάλου δίνεται κίνηση στην τροχαλία του συμπιεστή. Όταν πατήσουμε το διακόπτη του κλιματισμού στο ταμπλό του αυτοκινήτου, ένας ηλεκτρομαγνητικός συμπλέκτης ενεργοποιεί το συμπιεστή, που αποτελεί κύρια μονάδα του κλιματιστικού, αφού από την απόδοσή του εξαρτάται και η απόδοση ολόκληρης της συσκευής. Τοποθετείται σε ειδική, σταθερή βάση και συνήθως υπάρχει σύστημα ρύθμισης της έντασης του ιμάντα κίνησής του ώστε να μη "χάνει" στροφές. O συμπιεστής αναρροφά το αέριο FREON (τύπος R12) και το συμπιέζει αυξάνοντας την πίεσή του. Στη συνέχεια το στέλνει στο συμπυκνωτή (ένα δεύτερο ψυγείο που τοποθετείται μπροστά από το ψυγείο του κινητήρα) όπου με τη βοήθεια ενός ηλεκτρικού βεντιλατέρ ψύχεται μέχρι που να γίνει υγρό. Περνώντας από το φίλτρο αφύγρανσης, που κατακρατά την πιθανή υγρασία αλλά και υπολείμματα μη υγροποιημένου αερίου, οδηγείται στην εκτονωτική βαλβίδα η οποία είναι τοποθετημένη πολύ κοντά στον ατμοποιητή. Σκοπός της διάταξης αυτής είναι να ελαττώσει την πίεση του υγρού οπότε εξατμίζεται πολύ εύκολα στον ατμοποιητή απορροφώντας θερμότητα από τον αέρα που τον περιβάλλει. Ταυτόχρονα, με τη βοήθεια του ανεμιστήρα, ο ψυχρός αέρας περνάει στο χώρο των επιβατών μέσω των αεραγωγών που χρησιμοποιούνται και για τη θέρμανση. Ας σημειωθεί ότι ο ατμοποιητής τοποθετείται σε ειδικά μελετημένη θέση στο καλοριφέρ του αυτοκινήτου και πάντα πριν από το ψυγείο του καλοριφέρ. Στα σύγχρονα αυτοκίνητα εκτός της δυνατότητας για ακριβή προσδιορισμό της επιθυμητής θερμοκρασίας, υπάρχει και η δυνατότητα για εξατομίκευση του κλίματος για κάθε έναν από τους επιβαίνοντες (μέχρι και σε 4 ζώνες).
