Εσείς σήμερα, τι εικόνα θέλετε να δείχνει προς τα έξω το αυτοκίνητό σας;

Επειδή το αυτοκίνητο, όπως και να έχει, είναι προέκταση του «εγώ» μας, πάντα θα αντανακλά ένα μέρος του εαυτού μας προς τα έξω, πραγματικού ή όχι. Ο καθένας διαλέγει αυτό το μέρος του εαυτού του κι επιλέγει το αυτοκίνητο που θα τον αντιπροσωπεύει. 

Το μοντέλο αλλάζει συνέχεια. Από τη μία το «υπουργικό» το σοβαρό, το «επιτυχημένο»και πάντα εύρωστο. Από την άλλη το περιπετειώδες, είτε μέσω του «σπορ» και του γρήγορου είτε του εκτός δρόμου και του σκληροτράχηλου.

Υπάρχουν και πιο διακριτικά στιλ. Ο δραστήριος επαγγελματίας για παράδειγμα θέλει μικρό αυτοκίνητο πόλης με χαρακτήρα (ή έντονο χρώμα). Ο οικολογικά  συνειδητοποιημένος θα κυνηγήσει το υβριδικό, ενώ ο ρεαλιστής οικογενειάρχης θέλει μια συρόμενη πόρτα στο MPV του.

Τελευταία βέβαια, οι αλλαγές στην κοινωνία ελέω των αναπροσαρμογών, που έχουν επιφέρει οι οικονομικές εξελίξεις, έχουν επιδράσει και στην εικόνα του αυτοκινήτου προς τα έξω. 

Η μόδα του «low spending», του να κάνεις «φιγούρα» δηλαδή με το να ξοδεύεις λίγα, ήρθε και στο αυτοκίνητο. Παντρεμένη με τις εκδόσεις υπερ-χαμηλής κατανάλωσης με τα όμορφα πράσινα αυτοκολλητάκια στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου με λογότυπα τύπου Eco, Green, Blue κλπ, η μόδα αυτή έκανε το στενό λάστιχο χαμηλής τριβής «απαραίτητο» και τη χαμηλή ισχύ του κινητήρα «υποτυπώδη». 

Τα «έξυπνα» μοντέλα δεν είναι φυσικά μόνο αυτά που καίνε λίγο, αλλά και αυτά που φωνάζουν (με αποδείξεις) το «value for money», ώστε να ξέρει ο κόσμος ότι ο οδηγός «κατέχει τα δρώμενα» της αυτοκίνησης και ψωνίζει «έξυπνα». 

Φιγούρα με τα λίγα; Φυσικά ο καθένας κάνει φιγούρα με ότι έχει, όμως σήμερα περισσότερο από ποτέ φαίνεται, να αλλάζει η εποχή όπου η αφθονία ήταν μαγκιά και αυτό το οποίο θέλουν αρκετοί να δείχνουν προς τα έξω είναι πιο ουσιαστικό και πιο ενδιαφέρον. Αν είναι έτσι όμως, μπορούμε να το λέμε ακόμη «φιγούρα»; 

Τι λέτε; Εσείς σήμερα πώς κάνετε τη «φιγούρα» σας;  Συντάσσεστε ακόμη με τα πολλά άλογα, που «καίνε» ή έχετε αλλάξει προς τη νέα τάξη πραγμάτων; Τι λέτε;