Με τη διαφορά πως αυτό το «μπετόνι βενζίνη» θέλει και μία ώρα για να πάει στο ντεπόζιτο. Μήπως το άγχος της μπαταρίας θα είναι το μεγαλύτερο κόστος της ηλεκτροκίνησης;
Πως σου φαίνεται η ιδέα να κουβαλάς μια μπαταρία, σε μέγεθος βαλίτσας, στο πορτ μπαγκάζ του ηλεκτρικού σου αυτοκινήτου, για περίπτωση ανάγκης; Καλή ιδέα; Είναι ακόμη καλή ιδέα αν θέλει μία ώρα για να σου δώσει ακόμη 50 χλμ. Αυτονομίας;
Και με τι κόστος; To βρετανικό BBC, στα περιθώρια της συνδιάσκεψης για το κλίμα στη Σκοτία, έδειξε μια τέτοια μπαταρία που θα δώσει λύση στο άγχος αυτονομίας που δημιουργούν τα ηλεκτρικά. Είναι όμως λύση;
Συνέχεια του άρθρου >>>
Βλέπεις πριν πας ένα ταξίδι δεν θα έπαιρνες ποτέ ένα μπιτόνι βενζίνη να έχεις στο πορτ μπαγκάζ αν μείνεις. Εξάλλου υπάρχουν τόσα βενζινάδικα όπου πας. Όμως δεν ισχύει το ίδιο και για τους φορτιστές. Ακόμη και στις χώρες με τα μεγαλύτερα δίκτυα, δοκιμές του ειδικού τύπου δείχνουν πως όσο καλά και να προγραμματίσεις τη διαδρομή σου, δεν μπορείς να αποφύγεις τα αναπόφευκτα. Χαλασμένους φορτιστές, ουρά ηλεκτρικών να περιμένουν, ή στην καλύτερη χαλασμένους τους ταχυφορτιστές.
Σε πολλές περιτπώσεις οι δοκιμές τελείωσαν με αναπάντεχες διαμονές σε κοντινά ξενοδοχεία ή απλά δεκάδες επιπλέον χιλιόμετρα προς εύρεση φορτιστή, ακόμη και στην αντίθετη κατεύθυνση από τον προορισμό σου. Οπότε ξαφνικά μια μπαταρία «καβάτζα» δεν ακούγεται και τόσο κακή ιδέα.
Όμως η εκτέλεση έχει διάφορα προβλήματα. Η μπαταρία της ZipCharge είναι αρκετά μεγάλη για το εμπρός πορτ μπαγκάζ των ηλεκτρικών, οπότε τρώει χώρο από τον πίσω χώρο αποσκευών. Φορτίζει στο σπίτι, που σημαίνει βάλε-βγάλε όποτε τη χρειάζεσαι.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως είναι πως για την αυτονομία που προσθέτει, περίπου 50 χιλιόμετρα, θέλει ίσως και 60 λεπτά σύνδεση με το αυτοκίνητο να φορτίσει, όσο το αυτοκίνητο κάθεται. Ακόμη χειρότερο είναι το κόστος της, αφού η ZipCharge προς το παρόν έχει ανακοινώσει πρόγραμμα συνδρομής με το μήνα, περίπου 50 ευρώ (!).
Θα περίμενε κανείς πως η καλύτερη λύση θα ήταν τέτοιες μπαταρίες να έχουν τρόπο να συνδέονται στο αυτοκίνητο εσωτερικά, και να προσθέτουν χωρητικότητα στην κυρίως μπαταρία, αντί να την φορτίζουν. Η φόρτιση της μίας μπαταρίας από την άλλη, εκτός από χρονοβόρα, είναι και ασύμφορη ενεργειακά.
Και θα περίμενε κανείς οι κατασκευαστές να έχουν ένα τέτοιο σύστημα ώστε και να μπορείς να προσθέσεις αυτονομία ανάλογα με τη χρήση της στιγμής, αλλά και να έχουν ακόμη ένα αξεσουάρ να πουλήσουν. Κάτι που αρκετοί θα αγόραζαν, αν δεν είχε το βραχνά του να σταματήσεις, να κατεβάσεις τη μπαταρία, να τη συνδέσεις στο αυτοκίνητο και να περιμενεις μια ώρα για να κάνεις ακόμη 50 χλμ..
Λύνεται το πρόβλημα με τέτοιες λύσεις; Και είναι τελικά το άγχος για αυτονομία τόσο μεγάλο ώστε να μπει κανείς σε τόσο κόπο και κόστος για να έχει μια τέτοια μπαταρία; Ή μήπως μιλάμε για προβλήματα που θα λυθούν σύντομα στις επόμενες γενιές ηλεκτρικών; Τι λέτε;
