Τι νομίζετε ότι έχει αλλάξει, τώρα που η απαξίωση των μεταχειρισμένων αυτοκινήτων είναι μεγαλύτερη;

Το δεδομένο είναι ότι η μεγάλη απαξίωση είναι ο μοχλός της αγοράς καινούργιων στην Ευρώπη. Γιατί απλά, το πολύ στα τέσσερα χρόνια ένα αυτοκίνητο πρέπει να αντικαθίσταται ώστε να περιορίζονται οι ζημιές. Όμως αυτό στην Ελλάδα δεν είναι πολύ εύκολο. 

Μπορεί η αριθμητική λογική να λέει πως όντως, χάνεις τα λιγότερα λεφτά αν αλλάζεις αυτοκίνητο κάθε 4 χρόνια (σε αντίθεση με το αν αλλάζεις κάθε πέντε, έξι ή εφτά), όμως προς το παρόν πολλοί είναι σήμερα στην Ελλάδα με το ίδιο αυτοκίνητο πάνω από 8 ή δέκα χρόνια. Υπάρχει και θέμα ρευστότητας. Αν το ιδιωτικό λίζινγκ είχε φορολογικά ελαφρυντικά το πράγμα θα ήταν αλλιώς, αλλά άλλη συζήτηση αυτή.

Το θέμα είναι ότι ένα αυτοκίνητο έξι, επτά ή οκτώ ετών σήμερα έχει πολύ χαμηλή αξία στη μεταπώληση. Αυτό μπορεί να μην απασχολεί όσους δεν ενδιαφέρονται να πουλήσουν, ενδιαφέρει όμως τις ασφαλιστικές.Γιατί ένα τρακάρισμα που θα χρειαζόταν τρεις ή 4.000 ευρώ για να επισκευαστεί, θα είχε λογική να καλυφθεί από την ασφαλιστική όταν η αξία του αυτοκινήτου ήταν δέκα ή 12.000 ευρώ. Όταν όμως είναι το πολύ πέντε;Μια πρώτη αλλαγή (που έρχεται από την Ευρώπη) θα είναι λοιπόν στο θέμα των ακριβών επισκευών. Αν η αξία του αυτοκινήτου είναι μικρή και συγκρίσιμη με αυτή της ζημιάς, η ασφαλιστική θα προτιμά να το διαγράφει και να πληρώνει την εμπορική αξία του αυτοκινήτου. Και από κει που είχες αυτοκίνητο, τώρα θα έχεις απλά 5.000 ευρώ στο χέρι.

Με λίγα λόγια, η μεγάλη απαξίωση των αυτοκινήτων μπορεί να μην ενδιαφέρει όσους σκοπεύουν να τα κρατήσουν για «πάντα», θα αλλάξει όμως κάποια πράγματα στον τρόπο κάλυψης από τις ασφαλιστικές. Όπως γίνεται και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Εσείς πως βλέπετε αυτή την εξέλιξη; Πόσο καιρό σκοπεύετε να κρατήσετε το αυτοκίνητό σας; Συμφωνείτε με την λογική ότι η μεγάλη απαξίωση απαιτεί ταχύτερη αντικατάσταση; Και τελικά πόσο σας επηρεάζει η αλλαγή της αντιμετώπισης από τις ασφαλιστικές;