Είναι οι δικίνητες εκδόσεις πλέον αυτές που αγοράζουμε στα SUV;

Δεν πάνε πέντε χρόνια που αυτό το ερώτημα είχε απαντηθεί με ένα κάθετο «όχι». Πως δηλαδή ένα SUV χωρίς τετρακίνηση είναι «άχρηστο» και πως «κανείς δε θέλει ένα δικίνητο αυτοκίνητο που προορίζεται για εκτός δρόμου χρήση». Τι άλλαξε; 

Πρώτα από όλα άλλαξε η σειρά προτεραιότητας. Η οικονομία καυσίμου από τη μία, το κόστος αγοράς από την άλλη. Οι δικίνητες εκδόσεις των SUV είναι φθηνότερες στην αγορά, έχουν μικρότερους κινητήρες, καίνε λιγότερο, ασφαλίζονται με λιγότερα και πληρώνουν λιγότερα τέλη. 

Και η τετρακίνηση; Αλήθεια είναι πως σε σχέση με πέντε χρόνια πριν, τα μοντέλα που κυκλοφορούν σήμερα δεν έχουν καμία σχέση. Ειδικά σε ότι έχει να κάνει με την εκτός δρόμου χρήση. Όλα τα SUV σήμερα είναι «μαλακής χρήσης», δηλαδή ακόμη και στην τετρακίνητη έκδοσή τους δεν προορίζονται για σαφάρι, για εξερευνήσεις στην Αφρική κλπ συγκινητικά. Μπορεί να ξεκολλήσουν λίγο πιο εύκολα στο χιόνι ή την άμμο (αν και τα λάστιχα είναι πιο σημαντικά), μπορούν να ρίξουν το σκάφος στο νερό με μεγαλύτερη ασφάλεια και ίσως να δίνουν και ένα αίσθημα σιγουριάς στις ελληνικές γυαλιστερές ασφάλτους.

Από κει και πέρα, όποιος θέλει κάτι πιο σκληροτράχηλο θα προτιμήσει τις παραδοσιακές λύσεις με τρία διαφορικά ή ακόμη πιο σίγουρα θα πάει σε ένα pick-up, ειδικά αν πρόκειται για επαγγελματία.  Οι υπόλοιποι απλά θέλουν ένα αυτοκίνητο που είναι ψηλό για να μη βρίσκει, να βλέπει μακριά, να έχει χώρους και να αποπνέει περισσότερη φαντασία από ένα MPV. H τετρακίνηση εδώ δε χωράει πουθενά. Ειδικά με τον αντίκτυπο σε χρήμα.

Υπάρχει όμως μια διαφορά. Δεν τη θέλουμε την τετρακίνηση, ή δεν την αντέχουμε; Είναι δηλαδή συμβιβασμός η περικοπή της ή φτάσαμε στο σημείο να τη θεωρούμε περιττή. Εσείς τι λέτε; Γιατί κόψατε την τετρακίνηση στο SUV που πήρατε; Από ανάγκη για μείωση του κόστους ή συνειδητά επειδή δεν τη χρειάζεστε; Τι λέτε;