2 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ »
Διακριτική και προσεγμένη είναι η εξωτερική εμφάνιση του Opel Insignia OPC.
Opel Insignia OPC: Chilli Pepper
(8/7/2009)
Πρόκειται για το πιο καυτό μοντέλο της σειράς Insignia και ίσως το πιο ολοκληρωμένο OPC, αφού με 325 ίππους και μια τετρακίνηση που δουλεύει περίφημα το Insignia OPC μπορεί να κινηθεί εξαιρετικά γρήγορα και με ασφάλεια, χωρίς να ιδρώσεις πίσω από το τιμόνι.
Η επανασχεδιασμένη μπροστινή ανάρτηση σε συνδυασμό με την τετρακίνηση Adaptive 4x4 χαρίζουν στο μοντέλο υψηλά περιθώρια πρόσφυσης.
Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Αναφορικά με την εξωτερική εμφάνιση του μοντέλου, αυτή δεν είναι τόσο extreme συγκριτικά με τις «απλές» εκδόσεις, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του Corsa OPC, αλλά πιο διακριτική χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν γίνεται αμέσως αντιληπτό ότι πρόκειται για το ισχυρότερο Insignia της γκάμας. Φαίνεται, ότι οι τεχνικοί του κέντρου βελτίωσης της Opel επένδυσαν περισσότερο στην ουσία (μηχανικά μέρη) παρά στην εμφάνιση. Και το κατάφεραν, αφού το μοντέλο διατηρεί τον οικογενειακό του χαρακτήρα, αλλά ταυτόχρονα είναι επιθετικό, σπορτίφ και εξεζητημένο όσο πρέπει.Η ουσία (και επιτυχία) του όλου εγχειρήματος κρύβεται στις επεμβάσεις που έχουν γίνει στα μηχανικά μέρη, τον κινητήρα και το σύστημα της τετρακίνησης. Κάτω από το καπό εδρεύει ο 2,8 λίτρων V6, ο οποίος όμως μετά την περιποίηση του κέντρου OPC (μονάδα διαχείρισης, εκκεντροφόρους, τουρμπίνα και σύστημα εξαγωγής) αποδίδει 325 ίππους, χαρίζει εκρηκτικές επιδόσεις (0-100 σε 6 δλ.) και ταυτόχρονα είναι πολιτισμένος στη λειτουργία του.
Στη συνέχεια, επανασχεδιασμένη είναι η εμπρός ανάρτηση (HiPerStrut την ονομάζουν οι τεχνικοί του OPC), ενώ κατά 25% είναι μειωμένο το βάρος των αναρτώμενων μερών (τροχοί, δισκόπλακες, δαγκάνες, ψαλίδια). Το αμάξωμα έχει χαμηλώσει κατά 10 χλστ., τα ελατήρια είναι πιο σφικτά, οι αντιστρεπτικές παχύτερες, ενώ πιο σκληρά και τα silent block. Παράλληλα, το Insignia OPC εφοδιάζεται με τη γνώριμη ενεργή ανάρτηση της Opel (FlexRide), η οποία όμως αντί της επιλογής Tourer, διαθέτει το πρόγραμμα OPC.
Πως μεταφράζονται τώρα όλα αυτά στην πράξη; Στις πολύ χαμηλές στροφές, μέχρι τις 2.300 σ.α.λ. ο κινητήρας δεν είναι τόσο εκρηκτικός, αλλά ο βαθύς μπάσος ήχος του (ακόμα και από το ρελαντί) σε «ψυλλιάζει» για το τι μπορεί να «δώσει». Ωστόσο, ακόμα και με βαθύ πάτημα του δεξιού πεντάλ, η πλάτη δεν θα κολλήσει απότομα στο μπάκετ της Recaro, αφού η λειτουργία του μοτέρ κρίνεται ιδιαίτερα γραμμική. Φιμωμένος, ελάχιστα είναι και ο ήχος του V6 κυρίως στις χαμηλές.
Αυτό ωστόσο που σε εντυπωσιάζει και ικανοποιεί περισσότερο στο μοντέλο, είναι τα υψηλά περιθώρια πρόσφυσης (τουλάχιστον στο γερμανικό ασφαλτοτάπητα) και η λειτουργία της τετρακίνησης. Στην επιλογή Standard η ανάρτηση αποσβένει πολύ όμορφα για τα δεδομένα της κατηγορίας τις ανωμαλίες του οδοστρώματος (παρά το χαμηλό προφίλ των ελαστικών 255/35), στην Sport η διαδρομή είναι μικρότερη, στο πρόγραμμα OPC όμως, οι 20άρες διαβάζουν κάθε ανωμαλία του οδοστρώματος. Ίσως είναι αρκετά σκληροπυρηνική για τους ελληνικούς δρόμους και η πιο ενδεδειγμένη πρακτικά να είναι η Sport.
Η ανάρτηση λοιπόν σε συνδυασμό με την τετρακίνηση Adaptive 4x4 χαρίζουν στο μοντέλο μια ουδέτερη οδική συμπεριφορά. «Μαζεύεις» χιλιόμετρα χωρίς να το νιώθεις και στρίβεις με ασφάλεια υποβοηθούμενος ταυτόχρονα από την τετρακίνηση. Τουλάχιστον στις συνθήκες όπου το οδηγήσαμε. Αυτό ίσως που δεν σε αφήνει με την καλύτερη αίσθηση (ως συνολική εικόνα) είναι το σύστημα διεύθυνσης, αφού είναι ελαφρύ (βαραίνει στο πρόγραμμα OPC) και με μικρή καθυστέρηση απόκρισης. Θέλει ένα μικρό διάστημα να το συνηθίσεις.
Στη χώρα μας το μοντέλο αναμένεται τον Σεπτέμβριο, όμως θα είναι διαθέσιμο μόνο κατόπιν παραγγελίας, ενώ η τιμή του δεν έχει ανακοινωθεί από την ελληνική αντιπροσωπία.
automikro.jpg)