Παρά το γεγονός ότι η νομοθεσία προβλέπει πως ένα αυτοκίνητο ηλικίας άνω των 30 ετών μπορεί τυπικά να χαρακτηριστεί ιστορικό, στην πράξη δεν είναι όλα τα οχήματα κατάλληλα για αυτόν τον τίτλο. Δεν αρκεί η συμπλήρωση 30 ετών ζωής για να αναχθεί ένα αυτοκίνητο σε ιστορικό. Η ηλικία από μόνη της δεν καθιστά ένα όχημα συλλεκτικό, αλλά αυτό που του αποδίδει αξία είναι η σπανιότητα, η τεχνολογική του σημασία, ο ρόλος που έπαιξε στην αυτοκινητιστική εξέλιξη, αλλά και η φροντίδα που έχει δεχθεί από τον ιδιοκτήτη του. Ένα εγκαταλελειμμένο, ελλιπώς συντηρημένο ή αδιάφορο ως προς τον χαρακτήρα του αυτοκίνητο δεν αποκτά υπεραξία λόγω παλαιότητας, αλλά αντιθέτως βαραίνει ως άχθος μιας και καταλαμβάνει χώρο, υποβαθμίζει το περιβάλλον και συχνά αποτελεί απλώς ένα απομεινάρι του παρελθόντος χωρίς ουσιαστικό ενδιαφέρον.
Η Πολιτεία το έχει αναγνωρίσει αυτό, ήδη από τη δεκαετία του Ά90 με τον θεσμό της απόσυρσης στην Ελλάδα, αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μέσα από τις πολιτικές για τη μείωση των ρύπων και τον νομοθετημένο στόχο κατάργησης των κινητήρων εσωτερικής καύσης έως το 2035. Ένα αυτοκίνητο έχει συγκεκριμένο κύκλο ζωής και σκοπός λειτουργίας του είναι να μετακινεί με ασφάλεια, με άνεση αλλά και οικονομικά τους επιβαίνοντες. Όταν περάσουν οι δεκαετίες και η τεχνολογία το ξεπεράσει, οφείλει να αποσυρθεί, να ανακυκλωθεί και να δώσει χώρο στο νέο. Δεν μπορεί να παραμένει στους δρόμους ή σε ακατάλληλες συνθήκες φύλαξης και με κακή ή μηδενική συντήρηση ένα όχημα 15-20-25 και πλέον ετών, χωρίς αξία ή ιστορικό βάρος, με το πρόσχημα της «παλαιότητας». Δυστυχώς, στην Ελλάδα έχουμε τον γηραιότερο στόλο οχημάτων στην ΕΕ, μιας και η μέση ηλικία των αυτοκινήτων είναι τα 17,5 έτη. Μάλιστα, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, κυκλοφορούν σήμερα 350.000 οχήματα άνω των 40 ετών και άλλα 450.000 άνω των 30 ετών, ενώ ακόμα πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι 700.000 αυτοκίνητα κινούνται χωρίς να έχουν περάσει τον υποχρεωτικό έλεγχο ΚΤΕΟ(!).
Η ουσιαστική διάκριση, λοιπόν, βρίσκεται ανάμεσα στο «παλιό» και στο «ιστορικό». Παλιό είναι κάθε όχημα που έχει ξεπεράσει τον κύκλο ζωής του, χωρίς ιδιαίτερη σημασία, χωρίς φροντίδα, χωρίς αξία πέρα από την ανακύκλωση των υλικών του. Ιστορικό, αντιθέτως, είναι εκείνο που φέρει μια μοναδικότητα όπου συνδέεται με μια εποχή, με έναν τεχνολογικό σταθμό ή με μια πολιτισμική μνήμη. Το ιστορικό αυτοκίνητο δεν είναι απλώς παλαιό, είναι ζωντανός μάρτυρας της αυτοκινητιστικής ιστορίας, κι αυτό το καθιστά άξιο διατήρησης. Για αυτό και η ευθύνη της πολιτείας αλλά και των ιδιοκτητών και των λεσχών είναι μεγάλη αφού πρέπει να ξεχωρίζουν τα πραγματικά κομμάτια πολιτιστικής κληρονομιάς από τα κουφάρια που βαφτίζονται αυθαίρετα «συλλεκτικά».
Σελίδα 1
Ιστορικά οχήματα & προστασία της αυτοκινητιστικής κληρονομιάς
Σελίδα 2
Νομικό πλαίσιο των Ιστορικών Αυτοκινήτων στην Ελλάδα
Σελίδα 3
Το ιστορικό αυτοκίνητο στην Ελλάδα
Σελίδα 4
Μουσεία Ιστορικού Αυτοκινήτου στην Ελλάδα
Σελίδα 5
Είναι όλα τα οχήματα, 30ετίας και πάνω, ιστορικά;
Σελίδα 6
Παράγοντες που επηρεάζουν τη τιμή ενός ιστορικού αυτοκινήτου
