Dacia Duster 1,33 TCe 150 PS

Ναι σε όλα!
Αυτή είναι η απάντηση που πιστεύω πως θα έδινε το Dacia Duster, αν είχε στόμα να μιλήσει μετά από σχεδόν 1.900 καλοκαιρινά χιλιόμετρα στα χέρια μου, στα οποία δεν μου αρνήθηκε τίποτα!

Τι κι αν είναι δικίνητο, δεν είπε όχι σε μια «βουτιά» στο Γοργοπόταμο Φθιώτιδος (σ.σ. είναι και τα 210 χλστ. απόστασης από το έδαφος που βοηθούν όπως και οι γενναίες γωνίες προσέγγισης-διαφυγής-ράμπας), ενώ έδωσε τον καλύτερο του εαυτό σε ταξίδια με προορισμό τα Ιωάννινα και την παραλιακή Φωκίδα.

Δυνατά σημεία του οι χώροι για επιβάτες, αποσκευές και μικροαντικείμενα (σ.σ. απίστευτα βολικό το «ράφι» μπροστά από τον συνοδηγό για κινητό, πορτοφόλι κ.ο.κ.), η ανάρτηση που «σιδερώνει» τις ανωμαλίες σε όλα τα τερέν και δημιουργεί συνθήκες άνεσης για τους επιβαίνοντες και ο «αδαμάντινος» turbo βενζινοκινητήρας των 1,33 λτ. και 150 ίππων με κατανάλωση που κυμάνθηκε κοντά στα 8,5 λτ./100 χλμ. με το προφίλ eco και τον κλιματισμό μόνιμα σε λειτουργία. Υποδειγματική είναι η συνεργασία του τελευταίου με το 6άρι μηχανικό κιβώτιο που έχει θετικό κούμπωμα και σφικτή κλιμάκωση, δίνοντας τη δυνατότητα στο μοτέρ να τραβάει από χαμηλά με τη μέγιστη ροπή να έρχεται μόλις στις 1.750 σ.α.λ..

Από την άλλη βέβαια, η μεγάλη διαδρομή της ανάρτησης έδρασε αντιστρόφως ανάλογα στη φιδίσια ανάβαση από την Καλαμπάκα έως το Μέτσοβο λόγω των αυξημένων κλίσεων, οι οποίες όμως σε καμία περίπτωση δεν προβλημάτισαν εμένα ή τους συνεπιβάτες. Η ποιότητα κύλισης στον αυτοκινητόδρομο είναι καλή ωστόσο μπορούμε να πούμε πως υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης,  όσον αφορά στους αεροδυναμικούς θορύβους στα 130 χλμ./ώρα σε συνδυασμό με την αίσθηση του τιμονιού σε αυτές τις ταχύτητες.

Γιάννης Λ. Σκανδάλης