Υπάρχει ακόμη κανείς που πιστεύει πως η μεγάλη εγγύηση είναι ένδειξη αδυναμίας από τον κατασκευαστή που δεν πιστεύει στο προϊόν του; Γιατί αυτή η ιδέα ακούστηκε πολύ όταν κάποιες μάρκες άρχισαν με τα 5,6 και 7 χρόνια εγγύσης. Ποιος όμως επωφελήθηκε από αυτή την ιδέα;
Βλέπεις μια «λαδιά» βγαίνει στην αγορά, και τα «παπαγαλάκια» κάνουν δουλειά. Γιατί όταν μία αγορά όπως η ελληνική, που είναι με την ψυχή στο στόμα μην πάθει το αμάξι τίποτα και ποιος το πληρώνει, σνομπάρει την μεγάλη εγγύηση, κερδισμένοι βγαίνουν μόνο αυτοί που δεν την παρέχουν.
Σκέψου το απλά, να δώσεις ένα σκασμό λεφτά, και σε δύο χρόνια, το ελάχιστο διάστημα εγγύησης που υποχρεούνται οι κατασκευαστές, να είσαι «ξεβράκωτος» και ότι «τύχει» να το πληρώσεις από την τσέπη σου.
Και δεν μιλάμε ίσως για σπασμένα μοτέρ, ή χαλασμένα κιβώτια, που τέλος πάντων πες πως δεν σπάνε. Αλλά για βάλε μια καμμένη οθόνη στην κονσόλα. Βάλε έναν χαλασμένο ηλεκτρικό καθρέφτη που αντί να κλείνει στο κλείδωμα, γυρίζει σαν κοκορέτσι. Βάλε ένα καμμένο ηλεκτρικό κάθισμα, που έμεινε πολύ πίσω και τώρα θες μαξιλαράκι για να φτάνεις. Βάλε όλα αυτά που όταν χαλάσουν εκτός εγγύησης, και είναι πανάκριβα στην επισκευή, θα μείνουν χαλασμένα γιατί απλά το ταμείο δεν έχει.
Και δες τώρα τον δίπλα, που ψώνισε 7 χρόνια εγγύηση, και ενώ εσύ ακόμη έχεις σφηνωμένο το πίσω τζάμι με γομολάστιχες όσο περιμένεις το δώρο των Χριστουγέννων για να αλλάξεις τον γρύλο, εκείνος έχει ακόμη 4 χρόνια αδιαφορίας για ότι σπάσει.
Εκτός και αν πιστεύεις ακόμη ότι επειδή το αμάξι έχει μεγάλη εγγύηση, όλα «σπάνε» πιο εύκολα. Είναι δυνατόν; Τι λές λοιπόν, μήπως η μεγάλη εγγύηση πρέπει να είναι στα top 3 κριτήρια επιλογής αυτοκινήτου σήμερα; Ακόμη και αν δεν έχει μεγάλη μπαταρία. Τι λες;
