Η ανομοιόμορφη κατανομή της μάζας σε έναν τροχό μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα όταν αυτός περιστρέφεται. Αυτός είναι και ο λόγος που ανά τακτά χρονικά διαστήματα πρέπει να γίνεται ζυγοστάθμιση, προκειμένου η μάζα στην περιφέρεια της ζάντας να κατανέμεται ισομερώς και να εξαλειφθούν στατικές και δυναμικές ανισορροπίες.
Η διαδικασία που ακολουθείται συνήθως στη ζυγοστάθμιση ξεκινά με την αφαίρεση του κάθε τροχού από το αυτοκίνητο και την τοποθέτησή του σε ένα ειδικό μηχάνημα. Κατά την περιστροφή του τροχού, ο υπολογιστής υποδεικνύει το σημείο και το μέγεθος της μάζας που πρέπει να τοποθετηθεί στη ζάντα ώστε να διορθωθεί η ανομοιομορφία στην κατανομή της μάζας. Ένας διαφορετικός, ακριβέστερος και πιο περίπλοκος τρόπος ζυγοστάθμισης είναι όταν οι τροχοί βρίσκονται πάνω στο αυτοκίνητο. Με αυτόν τον τρόπο το μηχάνημα ανιχνεύει ανισορροπία τόσο στους τροχούς, όσο και στα υπόλοιπα περιστρεφόμενα μέρη (δισκόφρενο, μουαγιέ), με αποτέλεσμα η διόρθωση να γίνεται σε πιο «ρεαλιστικές» συνθήκες.
