Και άμα η εξάτμιση είναι ψεύτικη; Πειράζει;

Διπλή μπούκα, μία εξάτμιση σε κάθε πλευρά, τετραπλή στο κέντρο. Από 100 άλογα πλέον τα αυτοκίνητα έχουν δίδυμες εξατμίσεις όπως κάποτε είχαν μόνο οι Lamborghini. Δείχνουν ωραίες, άγριες, μπόλικες. Πειράζει που είναι ψέμα;
 
Η απόληξη της εξάτμισης είναι ο πιο εύκολος τρόπος για τσάμπα μαγκιά. Αν το σκεφτείς, τι είναι; Ένα κομμάτι σωλήνας. Κόστος μηδέν. Άντε να τσιμπήσει λίγο τιμή με το επινικέλωμα ή τη χρωμίωση, και το πιο «ψαγμένο» σχήμα.
 
Όταν όμως «κάτσει» στο πίσω μέρος απέναντι από την άλλη, την κανονική, το μόνο που μπορεί να την προδώσει ότι είναι «μούφα», είναι η τάπα από την άλλη πλευρά, ενώ η σωστή είναι στο βάθος σκούρα, στα σκοτάδια του σιλανσιέ.
 
Και τι έγινε; Οι κατασκευαστές έχουν καταλάβει πως ελάχιστο ενδιαφέρουν οι λεπτομέρειες αυτές. Όχι οι «σχεδιαστικές» λεπτομέρειες, αλλά κατά πόσο εκτός από «ντιζάιν», αυτές οι λεπτομέρειες εξυπηρετούν και κάποιον σκοπό.
 
Εδώ που τα λέμε 150-200 άλογα αυτοκίνητα με τούρμπο, εύκολα άλογα δηλαδή, δεν έχουν ανάγκη από διπλή εξάτμιση, πολύπλοκα «δύο σε ένα» από ψηλά στο μοτέρ και διπλές απολήξεις με διπλά καζανάκια, καταλύτες και σιλανσιέ (που κοστίζουν ένα σκασμό λεφτά).
 
Στο μάτι όμως, ένα κομματάκι γυαλιστερός σωλήνας στο πίσω μέρος, κάνει «στράκες». Δείχνει. Και έτσι οι ψεύτικες εξατμίσεις έχουν πλέον την τιμητική τους. Άλλες σκέτος σωλήνας, άλλες ενσωματωμένες στο κάτω άκρο του πίσω προφυλακτήρα, συχνά μια προσεγμένη τρύπα χωρίς τίποτε από πίσω της.
 
Αν αρέσει όμως, πειράζει; Τι λέτε; Πως σας φαίνονται εσάς αυτές οι διακοσμητικές προσθήκες; Σας αρέσουν, ή τις θεωρείτε «απάτη»;