Δεν έχεις χρόνο ούτε για ψώνια, πόσο μάλλον για φόρτιση ηλεκτρικού;
Ο κάτοχος με τον οποίο μιλήσαμε εργάζεται 9-10 ώρες ημερησίως (στέλεχος).
Μας περιέγραψε πώς το EV μπήκε στη ζωή του χωρίς να την απορρυθμίσει.
Δεν άλλαξα την ζωή μου (λέει), απλά την οργάνωσα αλλιώς.
autotriti team
Ψηφιακή Έκθεση: «Τώρα που τα Ηλεκτρικά γίνονται φθηνότερα από τα βενζινοκίνητα...»
Ο κάτοχος με τον οποίο μιλήσαμε εργάζεται 9-10 ώρες ημερησίως (στέλεχος)
Στο σημερινό μας θέμα μοιραζόμαστε τη μέθοδο φόρτισης που ακολουθεί κάτοχος ηλεκτρικού αυτοκινήτου ο οποίος εργάζεται ως μηχανικός σε γνωστή εταιρεία του κλάδου. Ως στέλεχος έχει μια απαιτητική καθημερινότητα με τα γνωστά deadlines και καθημερινά -εμβόλιμα- νέα θέματα προς επίλυση (κάτι που τον οδηγεί σε ένα καθημερινό 10ωρο δράσης). Aς δούμε τι μας είπε λοιπόν.
Εγώ δεν έχω χρόνο ούτε για καφέ, θα φορτίζω κιόλας;
Αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα (μας είπε) όταν άρχισα να ψάχνομαι για ηλεκτρικό. Εργάζομαι ως μηχανικός σε εργοτάξια, μετακινούμαι συνεχώς, και ο ελεύθερος χρόνος είναι είδος πολυτελείας. Η ιδέα να πρέπει να «τρέχω» για να βρω φορτιστή μού φαινόταν απαγορευτική.
Κι όμως, πήρα EV. Και ναι, δεν άλλαξα τη ζωή μου για να το φορτίζω. Απλώς την… οργάνωσα αλλιώς.
Το μυστικό; Να μην φορτίζεις όταν το έχεις ανάγκη
Αυτό που έμαθα από νωρίς είναι ότι η φόρτιση δεν πρέπει να γίνεται όταν τελειώνει η μπαταρία – αλλά όταν σε βολεύει. Αν το αφήσεις για τελευταία στιγμή, θα το ζήσεις με άγχος. Αν το εντάξεις στη ρουτίνα της βδομάδας, δεν το νιώθεις καν (τουλάχιστον εγώ έτσι το βιώνω).
Φορτίζω κάθε Τετάρτη και Σαββάτο (εκεί που έτσι κι αλλιώς θα πήγαινα)
Κάθε Τετάρτη βράδυ, αφήνω το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ του mall δίπλα στο σπίτι και πάω σινεμά. Όσο βλέπω ταινία, το αμάξι φορτίζει. Σάββατο απόγευμα, φορτίζω ενώ κάνω τα εβδομαδιαία ψώνια στο super market που έχει σταθμό φόρτισης (AC, 11 kW – μου φτάνει για boost).
Αυτές οι 2 φορτίσεις με καλύπτουν για όλη τη βδομάδα, παρότι κάνω περίπου 300-320 χλμ.
Με βοηθάει και η εφαρμογή (τσεκάρω αν είναι ελεύθερος ο φορτιστής)
Χρησιμοποιώ το PlugShare και έχω επιλέξει 3-4 σημεία που βρίσκονται ανάμεσα στις καθημερινές μου διαδρομές. Δεν χρειάζεται να ψάχνω κάθε φορά. Ξέρω πού να πάω, πότε φορτίζει λιγότερος κόσμος, και έχω back-up αν κάποιος είναι εκτός λειτουργίας.
Θέλει λίγο προγραμματισμό (μα τελικά είναι πιο εύκολο απ’ ότι νόμιζα αρχικά)
Στην αρχή νόμιζα ότι θα με παιδέψει. Όμως τώρα, είναι τόσο ενσωματωμένο στη ρουτίνα μου, που αν έπρεπε να πάω βενζινάδικο κάθε 4-5 μέρες, θα μου φαινόταν «ξε-βόλεμα».
Δεν έχω wallbox (ούτε πάρκινγκ για να βάλω), δεν έχω χρόνο. Και όμως, ζω άνετα με EV (με το οποίο είμαι τόσο ευχαριστημένος που πλέον ανήκω σε αυτούς που έχω διαβάσει να λένε πως «αν δοκιμάσεις ηλεκτρικό δεν ξαναγυρνάς σε θερμικό»).
Κάθε πράγμα είναι «πως το βλέπεις»
Είναι «πως το βλέπεις» και αν είσαι διατεθειμένος να αλλάξεις «χορογραφία» (συνήθεια, ρουτίνα ή όπως το λέει ο καθένας μας).
Η εμπειρία αυτού του κατόχου δείχνει ότι η φόρτιση δεν είναι εμπόδιο, είναι συνήθεια. Με τις σημερινές μπαταρίες και αυτονομίες των ηλεκτρικών και τα 1.000 χιλιόμετρα που κάνει ο μέσος κάτοχος ηλεκτρικού στην πόλη τον μήνα, 2 φορτίσεις τον μήνα αρκούν.
Αν έχεις ήδη μια ρουτίνα με στάσεις (π.χ. super market, γυμναστήριο) ή «εξόδους» που μπορεί να «κουμπώσει» και η διαδικασία της φόρτισης, το ηλεκτρικό αυτοκίνητο σου γλιτώνει και πολλά χρήματα (έως και 2.000 ευρώ τον χρόνο είναι η διαφορά του σε κόστος χρήσης σε σχέση με βενζινοκίνητο).
Έχεις παρόμοια εμπειρία ή απορία;
Στείλε μας τη δική σου μαρτυρία σου ή γράψε στα σχόλια με 1 κλίκ εδώ (και θα την κάνουμε θέμα)!
