Γερμανικές μπερλίνες ή μήπως άλλες;

Στα τοπ πέντε μοντέλα που μπορείτε να κατονομάσετε από την μεσαία και μεγάλη κατηγορία, πόσα δεν είναι γερμανικά; Μήπως ξεχαστήκατε και νομίζετε πως μόνο οι Γερμανοί φτιάχνουν σεντάν και μπερλίνες; Μήπως δεν έχετε δει τι κάνουν Γάλλοι, Ιταλοί και Κορεάτες;
 
Η περασμένη δεκαετία άφησε για μεγάλο διάστημα τους Γερμανούς κατασκευαστές και τα παρακλάδια τους να αρμενίζουν στις μεσαίες και μεγάλες κατηγορίες, χωρίς ανταγωνισμό και χωρίς αντίπαλο. Τα σεντάν και οι μπερλίνες τυποποιήθηκαν στη γερμανική σχολή σχεδίασης και έτσι φάγαμε με το κουτάλι καλοφτιαγμένα μηχανολογικά αριστουργήματα, που όμως ήταν το ένα ίδιο με το άλλο, και όλα μαζί μάλλον βαρετά και αδιάφορα.
 
Η νέα δεκαετία ξεκινάει όμως με τον ανταγωνισμό να αντεπιτίθεται. Δεν είναι μόνο η Alfa Romeo που έκανε την προσπάθεια να ξεσκεπάσει την βαρετή σχεδίαση και να μας δώσει μια υπέροχη Guilia. Η Giulia ήταν μόνο η αρχή, το ξύπνημα της αγοράς ότι βαρεθήκαμε να βλέπουμε το ίδιο αυτοκίνητο τέσσερις συνεχόμενες γενιές, όσο άριστο, τεχνολογικά προηγμένο και μηχανολογικά τέλιο μπορεί να είναι.
 
Γιατί δεν γίνεται σε μια αγορά που η σχεδίαση παραμένει το πρώτο και σημαντικότερο σημείο επαφής μεταξύ αυτοκινήτου και οδηγού, οι μεσαίες και μεγάλες μπερλίνες να δείχνουν όλες το ίδιο. Και αυτό είναι κάτι που κάποιοι κατασκευαστές κατάλαβαν και βρήκαν την ευκαιρία να το αξιοποιήσουν.
 
Βλέπεις η κατά μέτωπο επίθεση δεν δουλεύει. Η Kia έφερε το Stinger, μία εκπληκτική πισωκίνητη μπερλίνα, όμως οι Γερμανοί παίζουν μονότερμα σε αυτή την κατηγορία, και έτσι παρά τη χαμηλότερη τιμή, την ενδιαφέρουσα σχεδίαση, την μηχανολογική αρτιότητα και την οδηγική εμπειρία, το Stinger έμεινε λίγο ειδικό. Ενώ αντίθετα η Giulia ξεχώρισε σε ένα βαθμό, γιατί έχει με το μέρος της την σχεδίαση.
 
Με αυτή τη λογική, της σχεδίασης που σαγηνεύει, η Kia επιστρέφει με μια μεσαία μπερλίνα, αυτή τη φορά απέναντι σε πιο συντηρητικά σχήματα όπως αυτό του VW Passat ή της ομόσταυλης Skoda Superb. Το Κ5 Optima, είναι χάρμα οφθαλμών.
 
Και με τις ίδιες λέξεις μπορεί να περιγραφεί και το νέο Peugeot 508, με τις γνήσια κουπέ γραμμές του, τις πόρτες χωρίς πλαίσια, και το διαστημικό εσωτερικό.
 
Είναι όμως αρκετά τρία αυτοκίνητα για να ξεκολλήσει κανείς από τη γερμανική σχολή παραγωγής σεντάν και μπερλίνας; Εσείς έχετε μάτια για τίποτε άλλο, ή βλέπετε πιο πολύ το σηματάκι παρά την σχεδίαση; Τι λέτε; Γλυκοκοιτάτε ακόμη τα γερμανικά και τα παρακλάδια τους, όταν υπάρχουν μοντέλα τόσο όμορφα;