O μόνος εκπρόσωπος της ιταλικής "σχολής" των κάμπριο και πιο συγκεκριμένα των ρόουντστερ στο φετινό "Γύρο" είναι το Fiat Barchetta, η γνωστή "βαρκούλα" όπως μεταφράζεται το όνομά του στη γλώσσα μας. Η σχεδίαση του Barchetta χαρακτηρίζεται από έντονες καμπύλες γραμμές τόσο στο εμπρός όσο και στο πίσω μέρος και κυρίως στα φτερά των τροχών. Τα εμπρόσθια φωτιστικά σώματα (βασικό πεδίο επεμβάσεων κατά την αισθητική ανανέωση που υπέστη το όχημα το 2003) χαρίζουν ένα όμορφο βλέμμα στο ανοικτό Fiat ενώ στοιχεία προβολής γνήσιου ιταλικού design συναντώνται σε πολλά σημεία με χαρακτηριστικότερο τις χειρολαβές των θυρών με ένα μπουτόν και μια λεπτή και κομψή πτυσσόμενη μπάρα. Το μεσογειακό ταμπεραμέντο του Barchetta είναι προφανές και στον εσωτερικό χώρο όπου η σχεδίαση είναι αρκετά ευχάριστη.
Σε αντίθεση με τους βασικούς ανταγωνιστές του, το Barchetta είναι προσθιοκίνητο, αυτό όμως δε συνεπάγεται μια οδική συμπεριφορά λιγότερο ευχάριστη.
Το αντίθετο μάλιστα καθώς η
αρκετά σφικτή ρύθμιση της ανάρτησης και το καλό σε αίσθηση τιμόνι δημιουργούν ένα σταθερό και ασφαλές σύνολο όταν πρόκειται για κίνηση σε ανοικτό δρόμο ενώ σε μια διαδρομή με στροφές η "βαρκούλα" αποκαλύπτει έναν αξιοσημείωτα παιχνιδιάρικο χαρακτήρα με μικρές και εύκολα ελεγχόμενες τάσεις υποστροφής αλλά και αρκετά έντονη υπερστροφή όταν της "ζητηθεί" μέσω κάποιας τιμονιάς και ενός αφήματος του γκαζιού μέσα στη στροφή.
Ο κινητήρας των 1,8 λίτρων χωρίς να εντυπωσιάζει με την ισχύ του αποδεικνύεται ότι ταιριάζει με το χαρακτήρα του οχήματος όντας αρκετά εύστροφος και νευρικός. Το σύστημα διεύθυνσης έχει αρκετά βαριά αίσθηση και παρέχει καλή πληροφόρηση ενώ πάγιος σύμμαχος του οδηγού είναι και το σύστημα πέδησης το οποίο είναι πολύ αποτελεσματικό και ανθεκτικό σε σκληρή χρήση. Από πλευράς ποιότητας ορισμένοι τριγμοί στο εσωτερικό καθώς και δονήσεις οι οποίες περνούν στα καθίσματα και το πλαίσιο του παρμπρίζ δείχνουν ότι υπάρχουν αρκετά περιθώρια βελτίωσης.
Κινητήρας
O γνωστός από τη θητεία του σε διάφορα οχήματα της Fiat κινητήρας των 1,8 λίτρων και 130 ονομαστικών ίππων αποδεικνύεται αρκετά ισχυρός για να κινήσει σβέλτα το Barchetta. Η λειτουργία του είναι πιο καλή όσο οι ρυθμοί περιστροφής αυξάνονται ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι αρκετά εύκολα η βελόνα του στροφόμετρου ξεπερνά τις 6.000 σ.α.λ. χωρίς η πίεση μέχρι αυτό το σημείο να είναι ανούσια. Ο ήχος του κινητήρα είναι ιδιαίτερα αισθητός σε κάθε περίπτωση.
Οι επιδόσεις πάντως είναι αρκετά ανταγωνιστικές για την κλάση των ρόουντστερ με κινητήρα 1,8 λίτρων και χαρίζουν την απαραίτητη σπορτίφ αίσθηση.
Εσωτερικό
Στηριζόμενη κυρίως σε στρογγυλά σχήματα η αισθητική στο εσωτερικό του Barchetta είναι ευχάριστη και αρκετά ξεχωριστή αν και θα μπορούσε να ειπωθεί ότι δείχνει σχετικά γερασμένη. Το φινίρισμα εμφανίζει κάποιες ατέλειες, είναι πολύ περιορισμένοι οι χώροι για μικροαντικείμενα ενώ κάτι ανάλογο ισχύει και για το εσωτερικό πλάτος της καμπίνας. Η θέση οδήγησης είναι αρκετά χαμηλή ενώ τα καθίσματα είναι μεν σχετικά στενά αλλά στηρίζουν ικανοποιητικά το σώμα. Από πλευράς ηχομόνωσης πρέπει να αναφέρουμε ότι τόσο ο θόρυβος του κινητήρα όσο και κάποιοι αεροδυναμικοί θόρυβοι διεισδύουν και γίνονται αρκετά αισθητοί.
Μας άρεσε
Η παιχνιδιάρικη οδική συμπεριφορά παρά την προσθιοκίνηση, η αίσθηση του τιμονιού, το τράβηγμα του κινητήρα, ορισμένες σχεδιαστικές λεπτομέρειες (πίσω φωτιστικά σώματα, χειρολαβές των θυρών κ.λπ.).
Δε μας άρεσε
Η ηλικία του η οποία είναι πλέον αισθητή στο εσωτερικό, οι ελάχιστοι χώροι για μικροαντικείμενα, ορισμένες ατέλειες στο φινίρισμα.
