Η οδήγηση είναι μία ακόμα δεξιότητα και χρειάζεται εξάσκηση και βελτίωση.
Η εμπειρία σε κάνει καλύτερο, αρκεί όμως να έχεις το νου σου στο τι κάνεις.
Αν οδηγείς «διεκπεραιωτικά» τότε δύσκολα βελτιώνεσαι με τα χρόνια.
Ο καλύτερος οδηγός «διαβάζει» το δρόμο και αντιλαμβάνεται το γύρω περιβάλλον.
Η οδήγηση είναι μία ακόμα δεξιότητα και χρειάζεται εξάσκηση και βελτίωση
Οι νέοι οδηγοί βάζουν το Ν στο πίσω μέρος για να ξέρουνε οι γύρω τους πως ως νέοι οδηγοί που είναι, δεν είναι απαραίτητα και οι καλύτεροι. Όλοι οι άλλοι όμως, όσοι οδηγούμε 5, δέκα και περισσότερα χρόνια, έχουμε πραγματικά βελτιωθεί; Και πως;
Η οδήγηση όπως τόσες άλλες λειτουργίες είναι μια δεξιότητα. Όσο μαθαίνεις, λαμβάνεις εντολές για το πως εκτελείς τις διαδικασίες της, όμως η δεξιότητα έρχεται με την εξάσκηση, με τον ίδιο τρόπο που μαθαίνεις να παίζεις ένα μουσικό όργανο. Αντίθετα όμως με το μουσικό όργανο που σε κάθε του φάση πιέζεις τον εαυτό σου να πετύχει έναν νέο στόχο, να παίξει ένα πιο δύσκολο κομμάτι, η οδήγηση δεν είναι δομημένη στη βελτίωσή της και έτσι πολλοί οδηγοί μπαίνουν στον «αυτόματο» και οδηγούν όπως και την πρώτη μέρα που πήραν δίπλωμα, ή και χειρότερα.
Η εμπειρία σε κάνει καλύτερο, αρκεί όμως να έχεις το νου σου στο τι κάνεις
Η εμπειρία σε φέρνει αντιμέτωπο με ένα σωρό καταστάσεις που πρέπει να ανταπεξέλθεις, και έτσι μαθαίνεις, και προσθέτεις στις δεξιότητές σου. Όμως η εμπειρία από μόνη της δεν είναι αρκετή για να γίνεις καλύτερος οδηγός. Σαφώς είναι απαραίτητη, αλλά από μόνη της δεν αρκεί. Οι οδηγοί ταξί για παράδειγμα που γράφουν εκατομμύρια χιλιόμετρα είναι σίγουρα ασφαλείς οδηγοί, δεν είναι όμως το στερεότυπο του καλού οδηγού, όποιον να ρωτήσεις, ακόμη και τους ίδιους. Γιατί η βελτίωση έρχεται από την παρατήρηση, την αντίληψη της διαδικασίας και ανάλυση της εμπειρίας. Δε λέμε να γράφεις στο ημερολόγιο τι σου έτυχε στο δρόμο, αλλά ένας διαρκής συλλογισμός είναι απαραίτητος.
Αν οδηγείς «διεκπεραιωτικά» τότε δύσκολα βελτιώνεσαι με τα χρόνια
Μέσα σε 5-10 χρόνια η οδήγηση κάθε οδηγού πρέπει να είναι σημαντικά καλύτερη, αλλιώς κάτι κάνει λάθος. Τουλάχιστον στους δύο βασικούς τομείς, το πώς δηλαδή «διαβάζει» το δρόμο και στο πώς χειρίζεται το αυτοκίνητο, πρέπει να υπάρχει ουσιαστική βελτίωση. Στο χειρισμό του αυτοκινήτου το πράγμα είναι πιο απλό γιατί έχει συγκεκριμένα απτά χαρακτηριστικά. Παρκάρεις καλύτερα, πιο εύκολα, χωρίς επαφές, χωρίς να ιδρώνεις. Ανεβαίνεις ένα βουνό χωρίς να χαροπαλεύεις στις φουρκέτες στο αντίθετο ρεύμα, χωρίς να «κρεμάει» ο κινητήρας γιατί ανεβάζεις λάθος ταχύτητα. Κατεβαίνεις ένα βουνό χωρίς να «βράσεις» τα υγρά φρένων και να λιώσεις τα τακάκια. Προσπερνάς κατεβάζοντας τη σωστή ταχύτητα, γρήγορα και με σιγουριά. Ο χειρισμός έχει ξεκάθαρα και αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά που βλέπεις την βελτίωση.
Ο καλύτερος οδηγός «διαβάζει» το δρόμο και αντιλαμβάνεται το περιβάλλον
Εδώ είναι τα δύσκολα όμως γιατί το «διάβασμα» του δρόμου είναι μια τεχνική που γίνεται στο παρασκήνιο της οδήγησης, συχνά όχι συνειδητά, και έτσι δεν μπορεί να «μετρηθεί», αν και παραμένει απολύτως σημαντική. Ένας νέος οδηγός ασχολείται πολύ περισσότερο με το χειρισμό του αυτοκινήτου, αφήνοντας το «διάβασμα» του δρόμου στις βασικές εντολές που έχει λάβει: Δες τους καθρέπτες πριν ξεκινήσεις, κοίτα πίσω σου πριν προσπεράσεις κλπ. Αυτά είναι αρκετά για αρχή, όμως μετά από 5 χρόνια οδήγησης πρέπει να μπορείς να οδηγείς καλύτερα. Να ξέρεις πόσο μακριά να είσαι από τον εμπρός ώστε να μην φρενάρεις κάθε τόσο. Να μπορείς να προβλέψεις που θα πάει κάθε αμάξι, και με μία ματιά γύρω σου να γνωρίζεις τη δυναμική των αυτοκινήτων ώστε να κινηθείς με ασφάλεια, ταχύτητα και με τον πιο σύντομο τρόπο.
Εσύ πόσο βελτιώθηκες στα 5 ή δέκα χρόνια από τότε που πήρες το δίπλωμά σου; Πόσο καλύτερα χειρίζεσαι το αυτοκίνητό σου και πόσο πιο καλός είσαι στο «διάβασμα» του δρόμου;
.gif)
